Een likdoorn, wordt ook wel eeltpit of eksteroog genoemd, is een verhard ronde verdikte eeltplek dat zich ontwikkelt onder of op de voet. Het kan vaalgeel van kleur zijn. De kern van een likdoorn prikt in het omringende weefsel.
Een likdoorn of eksteroog is een verdikking van de huid die vaak voorkomt op de voeten. De meeste likdoorns zitten op of rond de tenen en/of voorvoet en zit vrijwel altijd dicht tegen het bot aan, juist op deze plekken is het erg pijnlijk en kan deze het lopen vermoeilijken. Het is belangrijk om te weten wat de symptomen van een likdoorn zijn, zodat je er snel bij kan komen.
Symptomen van een likdoorn:
De huid rondom de likdoorn is verhard en heeft een geelachtige kleur. Soms worden likdoorns aangezien voor voetwratten. Echter heeft de kop van een wrat vaak zwarte puntjes, veroorzaakt door de bloedvaatjes. Bij een likdoorn, of ook wel clavus genoemd, is dat niet het geval.
Een likdoorn ontstaat wanneer er langdurige druk en wrijving op een bepaald gebied van de voet wordt uitgeoefend. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer je te strakke of oncomfortabele schoenen draagt, of als je vaak op blote voeten loopt en er eeltgoei op je voeten plaatsvind.
Of het nu is omdat je hakken draagt of je schoenen net wat te strak zitten: hoge druk op je voeten kan pijnlijke likdoorns veroorzaken. Dus zorg dat jouw schoenen de juiste maat hebben en goed passen zooltjes kunnen een uitkomst bieden maar de juiste maat is vaak beter.
Kies schoenen met de juiste schoenmaten. Zorg daarnaast altijd voor en goede voetverzorging door eelt tijdig te verwijderen en hygiëne om problemen zoals zweetvoeten te voorkomen.
Er zijn verschillende soorten likdoorns die kunnen voorkomen op de voeten. De meest voorkomende zijn de harde likdoorn (ook wel clavus genoemd) en de zachte likdoorn (ook wel heloma molle genoemd).
Een harde likdoorn is een klein, rond gebied van verdikte huid dat meestal op de bovenkant of zijkant van een teen of op de bal van de voet voorkomt. Het kan eruitzien als een kleine eeltplek en kan erg pijnlijk zijn als er druk op wordt uitgeoefend.
Een zachte likdoorn is ook een gebied van verdikte huid, maar het is zachter en vochtiger dan de harde variant. Het komt vaak voor tussen de tenen en kan eruitzien als een witte, sponsachtige plek.
Naast deze twee soorten likdoorns zijn er ook nog vasculaire likdoorns en neurovasculaire likdoorns. Deze soorten likdoorns zijn echter minder vaak voorkomend en kunnen ernstiger zijn dan harde en zachte likdoorns. Het is belangrijk om een specialist te raadplegen als je denkt dat je een van deze soorten likdoorns hebt, omdat ze een speciale behandeling vereisen.
Een likdoorn kan je vaak zelf verwijderen maar in veel gevallen is het nodig om een specialist te raadplegen.
Wij leggen uit hoe dit in zijn werk gaat en hoe te handelen bij welke likdoorn.Een likdoorn kan je vaak zelf verwijderen maar in veel gevallen is het nodig om een specialist te raadplegen.
Wij leggen uit hoe dit in zijn werk gaat en hoe te handelen bij welke likdoorn.
Als je kleine likdoorn hebt welke op een makkelijk te bereiken plek zit kun je deze prima zelf behandelen. Dit doe je met een likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur zorgt ervoor dat de likdoorn zacht wordt waardoor deze makkelijker te verwijderen is. Je kunt ook een speciale pen gebruiken waarmee je de bovenste laag van de likdoorn afschraapt wat zorgt voor drukvermindering. Hierdoor zal de likdoorn minder pijnlijk zijn.
Is de likdoorn moeilijk te bereiken of te diep ingegroeid? Ga niet zelf aan de slag omdat dit kan leiden tot complicaties zoals een ontsteking. Laat in dit geval de likdoorn behandelen door een gediplomeerd pedicure.
Als de oorzaak van de likdoorn komt door een afwijkende voetstand dan is het van belang om hiermee naar een podotherapeut te gaan om dier advies in te winnen. Vaak zijn aangemeten steunzolen dan de oplossing om de drukverdeling in de schoen te corrigeren en worden hierdoor de voeten ontlast.
Het is mogelijk om een likdoorn te krijgen als gevolg van zweetvoeten. Dit komt omdat de vochtige omgeving die wordt gecreëerd door zweetvoeten kan leiden tot verweking van de huid en meer wrijving tussen de voet en schoenen. Dit kan op zijn beurt leiden tot de vorming van likdoorns. Het is dus belangrijk om zweetvoeten te voorkomen door je voeten droog en schoon te houden en ademende schoenen te dragen. Als je al last hebt van likdoorns, kan het verminderen van zweetvoeten helpen om verdere likdoornvorming te voorkomen.
Als de pedicure vaststelt dat de pijn wordt veroorzaakt door een vasculaire vergroeiing, dan is een doorverwijzing naar een medisch specialist noodzakelijk. Dat komt omdat de likdoorn is vergroeid met de bloedvaten die zich in de huid bevinden.
Ook als het gaat om een neuro vasculaire vergroeiing zal de pedicure zorgen voor een doorverwijzing. Deze likdoorns of eeltpitten zijn niet alleen vergroeid met bloedvaatjes, maar ook met zenuwen. Ze moeten, net zoals dit bij vasculaire likdoorns het geval is, worden behandeld met een chemische pakking.
Een likdoorn, ook wel eeltplek genoemd, is een verdikking van de huid die ontstaat door langdurige druk en wrijving op een bepaald gebied van de voet.
Een likdoorn kan eruitzien als een kleine, ronde eeltplek, of als een witte, sponsachtige plek tussen de tenen. Het kan pijnlijk zijn als er druk op wordt uitgeoefend omdat deze vaak door een aangroeide eeltlaag boort.
Nee, likdoorns zijn niet besmettelijk voor anderen. Desondanks moet je ze goed behandelen om infecties te voorkomen!
Een likdoorn ontstaat door langdurige druk en wrijving op een bepaald gebied van de voet. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door het dragen van te strak of slecht passend schoeisel.
Een likdoorn kan terugkeren als de oorzaak van de druk en wrijving op de voet niet wordt aangepakt. Het is belangrijk om comfortabele schoenen te dragen en de voeten regelmatig te verzorgen om het ontstaan van likdoorns te voorkomen.
Je kunt de likdoornpleister maximaal drie dagen op je huid laten zitten. Als je het langer draagt, is er een risico op infectie en andere complicaties.
